Vaak komen mensen advies vragen bij onze personal trainers wanneer overbelastingsproblemen hebben bij het lopen. Het is een fenomeen dat iedereen wel al eens heeft meegemaakt.
Toch zijn er tal van mogelijkheden om dit probleem te voorkomen. Een goede opbouw, specifieke stretching en krachttraining voor het onderlichaam zijn belangrijk. Factoren waar onze Personal Trainers tijdens de trainingen steeds de nadruk op leggen.
Maar ook de looptechniek is een heel belangrijke factor naar blessurepreventie toe. Bewegingswetenschappers van de UGent onderzochten samen met Amerikaanse en Japanse collega’s het 'grounded running' fenomeen, een eenvoudige looptechniek waarbij traag gelopen wordt en de loper op elk moment contact met de grond behoudt. Hieronder vind je hun bevinding die ze publiceerden via hun website.
In tegenstelling tot bij een klassieke looptechniek, houdt de loper die grounded loopt, op elk moment met minstens één voet contact met de grond. Er is dus geen zogenaamde vluchtfase. Sommigen zijn daarom geneigd om grounded lopen als wandelen te categoriseren, maar dat klopt niet. Bij grounded lopen buigt de knie wel degelijk door op het moment dat de voet contact maakt met de grond. Dat is een typisch kenmerk van lopen.
Om het effect van grounded lopen op het bewegingsstelsel te onderzoeken, lieten wetenschappers van de Universiteit Gent in het Sport Science Laboratory – Jacques Rogge 30 jongvolwassenen lopen aan een relatief lage loopsnelheid (7,5 km/u) terwijl de belasting van hun bewegingsstelsel (gewrichten, spieren, pezen) werd gemeten. De lopers liepen aan eenzelfde snelheid zowel in de klassieke loopstijl -met vluchtfase dus- als grounded.
De grounded loopstijl verminderde de belasting op het bewegingsstelsel met 20 tot 35% in vergelijking met het natuurlijke looppatroon. Zo daalde de impactbelasting met 35% en de belasting op de spier-pees-gewrichtstructuren van de benen met 20%. Een simpele aanpassing van het looppatroon zorgt dus voor enorme dalingen van de belasting.
Het energieverbruik van de lopers die grounded liepen, steeg met 5% in vergelijking met het natuurlijke looppatroon. Dat is vermoedelijk te wijten aan het feit dat de testpersonen het niet gewoon waren om grounded te lopen. Maar zelfs met het verhoogde energieverbruik wordt grounded lopen aanzien als een matig tot intense fysieke activiteit, waardoor ze aansluit bij de WGO-aanbevelingen rond gezondheidsbevordering.
Afstandslopen is een van de meest populaire vormen van fysieke activiteit. Zo werkt lopen preventief tegen chronische ziekten en doet het de levensverwachting stijgen.
Aangezien een groot deel van de lopers ooit te maken krijgt met overbelastingsblessures is het beperken van de belasting voor vele lopers een prioriteit. Dit kan men doen door trager te lopen, en ook door grounded te lopen. Vooral lopers met een verhoogd risico op dergelijke blessures, zoals mensen met overgewicht en ouderen, zouden baat kunnen hebben bij de grounded loopstijl. Grounded lopen zorgt immers voor een lagere belasting van het bewegingsstelsel, zonder de andere voordelen van lopen te verliezen.
Bron:
https://www.ugent.be/nl/actueel/grounded-running-lopen-belasting-blessure-gewricht-pees-onderzoek.htm?fbclid=IwAR2khtYGzmEo1RjYw-KLAx441j_v5Zt45r90jxx9Lwu6EIElN1q2a2XXlLU